dispensable

[dɪˈspensəbəl]

adj.

1) які́ мо́жна разьмеркава́ць, разда́ць

2) неабавя́зкавы; нява́жны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

justifiable

[,dʒʌstɪˈfaɪəbəl]

adj.

апраўда́ны; яко́га мо́жна апраўда́ць, які́ мо́жа быць апраўда́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

макрафа́уна

(адмакра- + фауна)

рэшткі выкапнёвых жывёльных арганізмаў, якія можна разгледзець простым вокам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

змрок, -у, м.

1. Адсутнасць святла, цемра.

З. атуліў прасторы.

2. Няпоўная цемната, прыцемак, пры якім яшчэ можна распазнаваць прадметы.

Вячэрні з.

3. Прыцемак паміж захадам сонца і наступленнем ночы, а таксама перадсвітальны прыцемак.

Перадранішні з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пры́гаршчы, -аў.

1. Складзеныя разам у выглядзе акругленага ёмішча абедзве далоні так, каб можна было туды чаго-н. насыпаць, наліць.

Падставіць п.

2. Колькасць чаго-н., якая ўмяшчаецца ў складзеныя такім чынам далоні.

Цэлыя п. арэхаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

dispensable [dɪˈspensəbl] adj. неабавязко́вы;

They looked on music lessons as dispensable. Яны лічылі, што можна абысціся без урокаў музыкі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

насме́лую, прысл.

Смела, не баючыся. Рабіць насмелую. □ Як зрабіць, каб у хаце можна было вольна дыхаць, каб насмелую можна было сказаць звонкае і вясёлае слова. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прымяні́мы, ‑ая, ‑ае.

Такі, які можна прымяніць, выкарыстаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апускны́, ‑ая, ‑ое.

Які можна апусціць. Апускная лямпа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перастаўны́, ‑ая, ‑ое.

Які можна перастаўляць. Перастаўны кран.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)