Verbum

нато́ркаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што і чаго (разм.).

Уваткнуць, натыкаць у што-н. многа чаго-н.

Н. іголак у падушачку.

пакруча́сты, -ая, -ае.

1. Які мае многа крутых звілін.

Пакручастая рака.

2. Які звіваецца, не прамы.

П. плюшч.

|| наз. пакруча́стасць, -і, ж.

пераба́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго-што (разм.).

Пабачыць многа або многіх, зазнаць многае.

Колькі я ўсяго перабачыў за сваё жыццё.

перагла́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што.

Выгладзіць нанава або пагладзіць многа чаго-н.

П. усю бялізну.

|| незак. перагла́джваць, -аю, -аеш, -ае.

перапі́цца, -п’ю́ся, -п’е́шся, -п’е́цца; -п’ёмся, -п’яце́ся, -п’ю́цца; -пі́ся; зак.

Надта многа выпіўшы, стаць зусім п’яным (пра многіх).

|| незак. перапіва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

перацяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Перамясціць волакам, перанасіць ці ўкрасці за некалькі прыёмаў.

П. бярвенне.

Ваўкі перацягалі многа авечак.

маўклі́вы, -ая, -ае.

1. Які не любіць многа гаварыць; немнагаслоўны.

М. чалавек.

2. Зразумелы без слоў.

Маўклівая згода.

|| наз. маўклі́васць, -і, ж.

мярзо́тнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Мярзотны, подлы чалавек; нягоднік.

Многа яшчэ мярзотнікаў на зямлі.

|| ж. мярзо́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц.