вы́таўчы, ‑таўку, ‑таўчаш, ‑таўча;
1. Здратаваць, вытаптаць.
2. Выбіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́таўчы, ‑таўку, ‑таўчаш, ‑таўча;
1. Здратаваць, вытаптаць.
2. Выбіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выбухо́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да выбуху (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
удне́ць, ‑ее;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фешэне́бельны, ‑ая, ‑ае.
Які адпавядае патрабаванням найлепшага густу і моды; элегантны, вытанчана-прыгожы, раскошны.
[Англ. fashionable.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
яскра́васць, ‑і,
Уласцівасць і стан яскравага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
памякчэ́лы, ‑ая, ‑ае.
1. Які памякчэў, стаў мяккім.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наступа́льнасць, ‑і,
Уласцівасць наступальнага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пляву́згаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
андара́к, ‑а,
Саматканая паласатая або клятчастая спадніца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пашамаце́ць, ‑шамачу, ‑шамаціш, ‑шамаціць;
Шамацець некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)