эстэты́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да эстэтыкі (у 1 знач.). Эстэтычныя катэгорыі. □ Творчасць Багушэвіча з’яўляецца самым аб’ектыўным доказам таго, што ён падзяляў эстэтычную тэорыю рускай рэвалюцыйнай дэмакратыі. Лушчыцкі. М. Гарэцкаму было ўласціва разуменне эстэтычнай прыроды мастацтва, .. апасродкаванай сувязі мастацкай творчасці з сацыяльна-жанамічнай асновай грамадства. Мушынскі.

2. Звязаны з успрыманнем прыгожага ў жыцці і ў мастацтве. Эстэтычны крытэрый. □ Усё гэта звычайныя чалавечыя рысы, але от так жа бывае, што наша ўяўленне само дарысоўвае тое, што патрэбна эстэтычнаму густу. Скрыган.

3. Выкліканы прыгожым у жыцці ці ў мастацтве. Эстэтычная асалода. □ І хоць формы гэтыя не далі пачатку пэўнаму мастацкаму стылю, што пазней склаўся на беларускіх землях, усё ж пазнанне іх узбагаціла наша ўяўленне аб развіцці эстэтычнага пачуцця напярэдадні эпохі, калі на этнічна беларускіх землях узніклі першыя помнікі манументальнага дойлідства. Ліс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ляўка́с

(гр. leukos = белы)

мелавы грунт на жывёльным або рыбным клеі, які выкарыстоўваўся ў іканапісе і ўжываецца ў дэкаратыўна-прыкладным мастацтве.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэвалюцыяне́р

(фр. révolutionnaire)

1) удзельнік рэвалюцыйнага руху, дзеяч рэвалюцыі;

2) той, хто робіць пераварот у якой-н. галіне (навуцы, тэхніцы, мастацтве).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сфума́та

(іт. sfumato)

прыём у выяўленчым мастацтве, які заключаецца ў змякчэнні абрысаў постацей і прадметаў, што дае магчымасць перадаваць навакольнае паветра.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стыліза́цыя, ‑і, ж.

1. Наданне мастацкаму твору характэрных рыс якога‑н. пэўнага стылю; падробна пад той або іншы стыль. Стылізацыя пад беларускія народныя песні. // Выкарыстанне ўмоўных прыёмаў у мастацтве. Арнаментальная стылізацыя. // Аднаўленне каларыту якой‑н. эпохі ў вобразах і стылявых асаблівасцях мастацкага твора. Янка Купала пазбегнуў у сваім перакладзе наўмыснай стылізацыі пад старажытнасць. Палітыка.

2. Твор, якому нададзены характэрныя рысы пэўнага стылю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сангі́на

(фр. sanguine, ад лац. sanguis = кроў)

1) мяккі чырвона-карычневы мінеральны аловак, які ўжываецца ў мастацтве;

2) малюнак, выкананы такім алоўкам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

отрази́ть сов.

1. (отбить удар, нападение) адбі́ць;

2. (воспроизвести изображение) адлюстрава́ць, адбі́ць; (лучи, колебательные движения и т. п.) физ. адбі́ць;

3. (воспроизвести в образах) адлюстрава́ць; (показать) паказа́ць; (выразить) вы́казаць;

отрази́ть жизнь в иску́сстве адлюстрава́ць жыццё ў маста́цтве;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Рамантызм (у выяўл. мастацтве) 3/443; 6/11; 9/88—89 (укл.), 92; 10/94

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Фармалізм (у мастацтве) 4/430; 6/169; 7/72, 73, 442; 10/541; 11/6

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Неарэалізм (у мастацтве) 3/100; 4/368, 369; 5/179, 568; 7/469; 9/98

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)