angler
[ˈæŋglər]
n.
1) вуда́р -а́, ву́даль -я m., рыба́к, што ло́віць ры́бу ву́дай
2) хітру́н -а́, інтрыга́н -а m.
3) Zool. марскі́ чорт (драпе́жная ры́ба)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
billow
[ˈbɪloʊ]
1.
n.
1) марскі́ вал, вялі́кая хва́ля
2) клубы́ (ды́му, пы́лу)
2.
v.i.
1) мо́цна хвалява́цца, буры́цца, клубі́цца, перава́львацца
2) надзіма́цца (ад ве́тру), узьдзіма́цца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Maríne
f -, -n
1) вае́нна-марскі́ флот
bei der ~ díenen — служы́ць на фло́це
2) марско́е ве́дамства
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Strand
m -(e)s, Strände марскі́ бе́раг, пляж
ein Schiff geríet [lief] auf ~ — карабе́ль сеў на мель
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
порт м Háfen m -s, Häfen;
во́льны порт Fréihafen m;
марскі́ порт Séehafen m;
рачны́ порт Bínnenhafen m;
увайсці́ ў порт den Háfen éinlaufen*; den Háfen ánlaufen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Ка́балка ’вяроўка’ (КСТ, у слоўніку адсутнічае, вузкі цяслярскі тэрмін). Укр. дыял. кабалка, кабелка ’тонкая прасмоленая вяровачка, якая ўжываецца пры пакрыцці дахаў чаротам’, рус. ка(о)белки ’надвязкі на паплаўкі і грузіла невада’, каболка ’пяньковая ніць для віцця вяровак (марскі тэрмін)’. Фанетыка ўкр. і рус. слоў не супярэчыць этымалогіі Мёлена (гл. Фасмер, 2, 151), які сцвярджае, што рус. каболка ’кабельная ніць’ паходзіць ад гал. kabelgaren ’тс’, як рус. шкимушка ’канат у двайную ніць’ < гал. schiemansgaren. Вандроўны тэрмін; тураў. кабалка, як паказвае значэнне, з украінскай мовы, аднак шлях пранікнення няясны, паколькі яно зафіксавана толькі на поўдні Украіны.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ebb
[eb]
1.
n.
1) адплы́ў -ву m. (марскі́)
2) упа́дак -ку m.
2.
v.i.
1) адплыва́ць, спада́ць (пра ваду́)
2) зьмянша́цца, ме́ншаць, сла́бнуць, слабе́ць
•
- ebb and flow
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Golf
I
m -(е)s, -e залі́ў (марскі)
II
n -s спарт. гольф
~ spíelen — гуля́ць у гольф
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
разбо́йнік м
1. Räuber m -s, -;
марскі́ разбо́йнік Séeräuber m -, Pirát m -en, -en;
разбо́йнік з вялі́кай даро́гі Wégelagerer m -s, -, Stráßenräuber m;
2. жарт Schlíngel m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
жарго́н
(фр. jargon)
мова якой-н. сацыяльнай групы людзей, насычаная словамі і выразамі, уласцівымі толькі для дадзенай групы і незразумелымі для ўсіх астатніх (напр. акцёрскі ж., марскі ж.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)