picture​1 [ˈpɪktʃə] n.

1. карці́на, малю́нак; ілюстра́цыя (таксама перан.)

2. фатагра́фія;

They showed us their wedding picture. Яны паказалі нам сваю вясельную фатаграфію.

3. увасабле́нне

4. фільм

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

engraving

[ɪnˈgreɪvɪŋ]

n.

1) гравірава́ньне n. (дзе́яньне)

2)

а) гравіро́ўка f. (дзе́яньне, малю́нак або́ на́дпіс)

б) гравю́ра f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

...ГРАФІЯ (ад грэч. graphō пішу), другая састаўная ч. складаных слоў, якая азначае: апісанне, запіс, чарцёж, малюнак і да т.п. Выкарыстоўваецца як састаўная ч. тэрмінаў — назваў навук, спосабаў узнаўлення, відарысаўтварэння, выяўлення чаго-н., а таксама прадпрыемстваў, дзе выкарыстоўваюцца гэтыя спосабы. Напр., галаграфія, гістарыяграфія, літаграфія.

т. 5, с. 416

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

блок-дыягра́ма

(ад блок + дыяграма)

перспектыўны малюнак участка зямной паверхні разам з яго геалагічным разрэзам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

замалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., каго-што.

1. Зрабіць малюнак каго‑, чаго‑н. Чалавек замаляваў .. [Крысціну] такой, якой застаў на гэтай лаўцы некалькі хвілін назад. Васілевіч.

2. Разм. Пакрыць, запоўніць што‑н. малюнкамі. Замаляваць усю старонку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заста́ўка ж. (малюнак) Kópfleiste f -, -n; Búchdruckerleiste f (у кнізе); Vórschaubild n -(e)s, -bilder (на экране тэлевізара)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

piórkowy

1. перысты; у выглядзе пяра;

2. маст. выкананы пяром;

rysunek piórkowy — малюнак пяром

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вітра́ж

(фр. vitrage, ад лац. vitrum = шкло)

малюнак або ўзор з каляровага шкла ў вокнах, дзвярах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыза́йн

(англ. design = праект, чарцёж, малюнак)

мастацкае праектаванне эстэтычнага выгляду прамысловых вырабаў, прадметнага асяроддзя і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

наката́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; нака́таны; зак., што і чаго.

1. Нанесці на паверхню чаго-н. малюнак, узор і пад. пры дапамозе спецыяльных прыстасаванняў.

Н. узор.

Н. набор.

2. Хутка або наспех напісаць (разм.).

Н. пісьмо.

|| незак. нака́тваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.); наз. нака́тванне, -я, н.

|| наз. нака́т, -у, М -ка́це, м. (да 1 знач.) і нака́тка, -і, ДМ -тцы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)