пазапяка́цца, ‑аецца; зак.

1. Запячыся, пакрыцца скарынкай — пра ўсё, многае. Пазапякаўся хлеб у печы.

2. Засохнуць — пра кроў, раны. Свежыя раны пазапякаліся крывёю. Гурскі.

3. Перасохнуць, патрэскацца ад смагі — пра ўсё, многае. Вусны пазапякаліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kréisen

1.

vi круці́цца, кружы́цца, вярце́цца; цыркулява́ць, абарача́цца (пра кроў)

2.

vt круці́ць, вярце́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ándringen

* vi (s)

1) наступа́ць, напіра́ць (на каго-н.)

2) мед. прыліва́ць (пра кроў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

сачы́цца síckern vi (s), tröpfeln vi, rínnen* vi; áusschwitzen vi (пра смалу);

кроў со́чыцца з ра́ны das Blut rinnt [síckert] aus der Wúnde

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

пазу́р, ‑а; мн. пазуры, ‑оў; м.

Абл.

1. Кіпцюр. У адным пакоі .. некалькі .. плакатаў. Пілсудскі з бізуном у руках, Чэмберлен з д’ябальскімі пазурамі замест пазногцяў. Чорны.

2. Ногаць. З пазуроў цякла кроў. Пальцы склейваліся. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юна́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да юнака, юнацтва, уласцівы ім. Юнацкае захапленне. Юнацкая мара. □ А працы многа, дзе ні глянь, Прастор юнацкаму запалу. Чарот. Кроў маю доўга пілі каты, сілы юнацкія нішчыў астрог. Таўлай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запячы́ся сов., в разн. знач. запе́чься;

ка́ша до́бра ~пякла́ся — ка́ша хорошо́ запекла́сь;

кроў ~пякла́ся — кровь запекла́сь;

гу́бы ~пяклі́ся — гу́бы запекли́сь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

плоць ж. плоть;

○ кра́йняя п. — анат. кра́йняя плоть;

◊ п. ад пло́ці — плоть от пло́ти;

п. і кроў — плоть и кровь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

стыть несов., прям., перен. стыць;

суп сты́нет на столе́ суп сты́не на стале́;

◊

кровь сты́нет в жи́лах кроў сты́не ў жы́лах.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

spurt​2 [spɜ:t] v.

1. біць струме́нем;

Blood spurted from the wound. Кроў хлынула з раны.

2. рабі́ць рапто́ўнае намага́нне;

spurt to catch a train імча́цца, каб паспе́ць на цягні́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)