alluvium

[əˈlu:viəm]

n., pl. -viums, -via

намы́ты мул, зямля́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

farmland

[ˈfɑ:rmlænd]

n.

во́рная зямля́ й па́ша або́ паплавы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fief

[fi:f]

n.

фэўда́льнае ўлада́ньне, зямля́, лен -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

насы́ціцца сов. (влагой и т.п.) насы́титься; пропита́ться;

зямля́ ~цілася ві́льгаццю — земля́ насы́тилась (пропита́лась) вла́гой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маркгра́фства н гіст Mark f -, -n (раней памежная зямля ў былой Нямеччыне)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пляба́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да плябана, плябаніі. Плябанская зямля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здрыгану́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

1. Прыйсці ў рэзкі вагальны рух, задрыжаць.

Пад нагамі здрыганулася зямля.

2. Уздрыгнуць, закалаціцца ад моцнага хвалявання, узрушэння і пад.

З. ад моцнага крыку.

|| незак. здрыга́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

набрыня́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ня́е; зак.

1. Павялічыцца ў аб’ёме, набраўшыся вадкасці, вільгаці.

Дзверы набрынялі.

Зямля набрыняла.

2. Быць гатовым распусціцца (пра пупышкі на дрэвах).

Пупышкі на вярбе ўжо набрынялі.

3. Апухнуць, ацячы.

Ногі набрынялі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bush [bʊʃ] n.

1. куст

2. pl. bushes кусты́, хмызня́к

3. the bush буш, няўро́бленая зямля́, пакры́тая хмызняко́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

soil​1 [sɔɪl] n. гле́ба; зямля́; грунт;

rich soil урадлі́вая гле́ба;

one’s native soil lit. радзі́ма, ро́дны кут

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)