фо́кус², -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Лоўкі прыём, заснаваны на падмане зроку, увагі пры дапамозе хуткага і ўмелага руху, спрыту.
Дзіўны ф.
2. перан. Выдумка, хітрасць.
3. звычайна мн., перан. Капрызы, прычуды (разм.).
Вечныя фокусы з ядой.
|| прым. фо́кусны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Фокуснае мастацтва.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ВАДАРО́ДНАЯ БО́МБА,
бомба выбуховага дзеяння вял. разбуральнай сілы. Прынцып дзеяння заснаваны на тэрмаядзернай рэакцыі. Гл. ў арт. Ядзерная зброя.
т. 3, с. 434
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
праваме́рны, ‑ая, ‑ае.
Заснаваны на праве, заканамерны. Тое, што.. [Людміла] дасюль лічыла амаль правамерным, .. цяпер абеяргалася канкрэтным фактам жыцця яе бацькі і мацеры. Ермаловіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канцэнтры́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае агульны цэнтр. Канцэнтрычныя акружнасці. Канцэнтрычная пабудова горада. Канцэнтрычная кампазіцыя твора.
2. Заснаваны на канцэнтрызме. Канцэнтрычная сістэма навучання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ксерагра́фія, ‑і, ж.
Фатаграфічны працэс, заснаваны на дзеянні святла на матэрыял са святлоадчувальным слоем з паўправадніка, на які перад здымкай наносіцца электрастатычны зарад.
[Ад грэч. xēros — сухі і graphō — пішу.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гамеапаты́чны, ‑ая, ‑яе.
1. Які мае адносіны да гамеапатыі, заснаваны на ёй. Гамеапатычнае лячэнне. Гамеапатычнае лякарства.
2. перан. Зусім нязначны, маленькі. Гамеапатычная порцыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дабраво́льны, ‑ая, ‑ае.
Які выконваецца па добрай волі, без прымусу; добраахвотны. Дабравольны ўзнос. Дабравольны пачын. // Заснаваны на прынцыпах узаемнай згоды. Дабравольнае аб’яднанне народаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рабаўлада́льніцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да рабаўладальніка, уласцівы яму. Рабаўладальніцкія плантацыі. // Заснаваны на рабстве. Рабаўладальніцкае грамадства. Рабаўладальніцкая дзяржава.
•••
Рабаўладальніцкі лад гл. лад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сіфо́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сіфона; з’яўляецца сіфонам. Сіфонная трубка. // Заснаваны на прынцыпе сіфона (у 1 знач.). Сіфонны спосаб разліўкі металу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ро́днасны, -ая, -ае.
1. Заснаваны на адносінах роднасці (у 1 знач.), які мае адносіны да роднасці (у 1 знач.), да родных.
Роднасныя сувязі.
Роднасныя адносіны.
2. Блізкі да другога (другіх) па паходжанні, па прыметах, якасцях і пад.
Роднасныя народы.
Роднасныя мовы.
|| наз. ро́днаснасць, -і, ж. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)