артэрыі́т

(ад артэрыя)

запаленне сценак артэрыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

везікулі́т

(ад везікулы)

запаленне семявых пузыркоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вульві́т

(ад вульва)

запаленне вульвы 2.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эпікарды́т

(ад эпікард)

мед. запаленне эпікарда.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тыфлі́т

(фр. typhlite, ад гр. typlos = сляпы)

мед. запаленне сляпой кішкі (параўн. апендыцыт).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

запалёны, ‑ая, ‑ае.

1. Хворы на запаленне; прыпухлы, пачырванелы. Запалёны ўчастак цела. □ Віка не зводзіла з бацькі чырвоных, запалёных ад плачу вачэй, крыху здзіўленая і ўражаная, што ён так доўга маўчыць. Шамякін.

2. Узбуджаны, разгарачаны. Запалёны мозг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апендыцы́т

(лац. appendix, -icis = прыдатак)

запаленне апендыкса.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

блефары́т

(ад гр. blepharon = павека)

запаленне павекаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кан’юнктыві́т

(ад лац. coniunctivus = злучальны)

запаленне кан’юнктывы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лабірынты́т

(ад лабірынт)

мед. запаленне ўнутранага вуха.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)