даве́ку прысл (да канца жыцця) ímmer; ständig; sein gánzes Lében lang

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вару́нкі мн разм Úmstände pl, Verhältnisse pl;

вару́нкі жыцця́ Lébensverhältnisse pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дэмакраты́зм м demokrátische Prinzípi¦en pl, demokrátischer Charákter [kɑ-];

дэмакраты́зм жыцця́ demokrátische Lébensweise

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

assurance [əˈʃʊərəns] n.

1. запэ́ўненне, упэ́ўненне

2. упэ́ўненасць, перакана́насць; самаўпэ́ўненасць

3. BrE страхава́нне (жыцця); страхо́ўка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

transience [ˈtrænziəns] n. fml скараце́чнасць, хуткаплы́ннасць, мімалётнасць;

the transience of human life мімалётнасць чалаве́чага жы́цця

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кашма́р, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Цяжкі, жудасны сон.

2. Што-н. жахлівае, агіднае, непрыемнае.

Кашмары мінулага жыцця.

|| прым. кашма́рны, -ая, -ае.

К. сон.

Кашмарная ноч.

Кашмарнае надвор’е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інты́мны, -ая, -ае.

1. Глыбока асабісты, патаемны, сардэчны, шчыры; які датычыцца пачуццяў.

Інтымная размова.

Інтымная лірыка.

2. Які датычыцца палавога жыцця, сексуальных адносін.

Інтымныя паслугі.

|| наз. інты́мнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ве́данне, -я, н.

1. Знаёмства з чым-н., валоданне чым-н.

В. жыцця.

З веданнем справы.

В. замежнай мовы.

2. Падпарадкаванне, распараджэнне, кіраванне (кніжн.).

Інстытут знаходзіцца ў веданні міністэрства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абжы́ць, -жыву́, -жыве́ш, -жыве́; -жывём, -жывяце́, -жыву́ць; -жы́ў, -жыла́, -ло́; -жы́ты; зак., што.

Асвоіць, зрабіць жылым, прыстасаваць для жыцця.

А. новае месца.

А. кватэру.

|| незак. абжыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

секта́нцтва, -а, н.

1. Агульная назва руху адасаблення ад пануючага веравучэння, утварэння сектаў (у 1 знач.).

2. перан. Фанатычная адарванасць ад жыцця, ад практыкі, ад людзей.

Сектанцтва ў рабоце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)