жыццеапіса́нне, ‑я, н.

Апісанне чыйго‑н. жыцця; біяграфія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самазабо́йства, ‑а, н.

Наўмыснае пазбаўленне сябе жыцця; самагубства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скараце́чнасць, ‑і, ж.

Кніжн. Уласцівасць скарацечнага. Скарацечнасць жыцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даве́ку прысл. (да канца жыцця) ímmer; ständig; sein gánzes Lében lang

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вару́нкі мн. разм. Úmstände pl, Verhältnisse pl;

вару́нкі жыцця́ Lébensverhältnisse pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дэмакраты́зм м. demokrátische Prinzípi¦en pl, demokrátischer Charákter [kɑ-];

дэмакраты́зм жыцця́ demokrátische Lébensweise

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Кры́лле ’плаўнікі рыбы’ (З жыцця). Празрысты семантычны перанос. Гл. крыло 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

assurance [əˈʃʊərəns] n.

1. запэ́ўненне, упэ́ўненне

2. упэ́ўненасць, перакана́насць; самаўпэ́ўненасць

3. BrE страхава́нне (жыцця); страхо́ўка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

transience [ˈtrænziəns] n. fml скараце́чнасць, хуткаплы́ннасць, мімалётнасць;

the transience of human life мімалётнасць чалаве́чага жы́цця

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ве́данне, -я, н.

1. Знаёмства з чым-н., валоданне чым-н.

В. жыцця.

З веданнем справы.

В. замежнай мовы.

2. Падпарадкаванне, распараджэнне, кіраванне (кніжн.).

Інстытут знаходзіцца ў веданні міністэрства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)