◎ Ка́мпа ’зацвярдзелае дрэва, якое доўга ляжала ў вадзе’ (смарг.), з літ. kampa ’тс’ (Сл. паўн.-зах., 2, 391).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

папачака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што, чаго і без дап.

Разм. Чакаць доўга, неаднаразова. Плаваў доўга, нібы знарок бавіўся: няхай цяпер там яны папачакаюць, папашукаюць. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пахаджа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Хадзіць туды і назад, звычайна не спяшаючыся. [Буслы] то збіраліся.. ў цэлыя чароды і доўга павольна пахаджалі, або стаялі нерухома, нібы трымаючы нейкую нараду, то падымаліся высока ў неба і доўга-доўга кружыліся. Колас. З сяўнёю сявец пахаджае, На скібіны валіцца зерне. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Labitur a mente cito res bona, sed mala lente

Дабро хутка забываецца, зло доўга помніцца.

Добро быстро забывается, зло долго помнится.

бел. Добрае доўга помніцца, а дрэннае век не забудзеш. Ліхое доўга ў памяці. Ліха даўжэй у памяці, як дабро.

рус. Доброе скоро забывается, а худое долго помнится. Лихо помнится, а добро забывается. Хорошее лежит, а худое бежит. Доброе смолчится, а худое смолвится. Обида сильнее человека, и чтобы её забыть, не хватает века.

фр. Mémoire du mal a longue face, mémoire du bien bientôt passe (У лиха ‒ долгий след, a добро быстро забывается).

англ.

нем. Das Gute wird bald vergessen (Доброе скоро забывается).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

Перакабе́нчыцца ’перамучыцца, доўга пакутуючы’, ’адпакутваць ад хваробы’ (Нас.). Да пера- і каве́нчыцца, каве́ндзіцца, кавэ́нчыцца (гл.) з менай в > б.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пільгава́ць ’старанна і доўга мыць’ (гродз., ЖНС). З ’пельгаваць < пялегаваць < пялежыць ’біць, праводзячы палосы’ (гл.). Параўн. таксама пілягпу́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

набалява́цца, ‑лююся, ‑люешся, ‑люецца; зак.

Разм. Уволю, доўга пабаляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагаласі́цца, ‑лашуся, ‑лосішся, ‑лосіцца; зак.

Доўга, многа паплакаць, галосячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагаспада́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Разм. Доўга, уволю пагаспадарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нажабрава́цца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак.

Разм. Многа, доўга пажабраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)