удаскана́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад удасканаліць.

2. у знач. прым. Больш дасканалы, чым раней, вельмі дасканалы. На стале стаяла плітка. Самая ўдасканаленая плітка, уласнай канструкцыі. Лупсякоў. // Добра развіты, востры, вельмі ўспрымальны (пра пачуцці і пад.). Удасканалены слых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

háarscharf

1.

a

1) ве́льмі во́стры

2) ве́льмі дакла́дны

2.

adv ве́льмі дакла́дна, акура́тна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zwícke

f -, -n

1) гл. Zwecke f

2) шчыпцы́, абцугі́

3) во́стры кане́ц; сасу́лька

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

pang

[pæŋ]

n.

1) рапто́ўны во́стры боль

2) паку́та f.

a pang of remorse — дако́ры сумле́ньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rib [rɪb] n.

1. рабро́, рабры́на;

He broke a rib in the accident. Ён зламаў рабро ў аварыі.

2. во́стры край, рабро́ (чаго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зубе́ц м.

1. тэх. (востры выступ на інструменце і г. д.) Zahn m -(e)s, Zähne;

2. архіт. (надбудова на сцяне) Zínne f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

brisk

[brɪsk]

1.

adj.

1) ху́ткі, шпа́ркі, бо́рзды

a brisk walk — шпа́ркая хада́

2) во́стры, рэ́зкі

brisk weather — рэ́зкае надво́р’е

a brisk manner — рэ́зкія мане́ры

3) мо́цны, шыпу́чы напой

4) во́стры

a brisk flavor — во́стры смак

5) хало́дны, сьцюдзёны

a brisk breeze — сьцюдзёны ве́цер

2.

v.

ажыўля́ць (-ца), асьвяжа́ць (-ца); паскара́ць

to brisk up one’s pace — паско́рыць крок

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кры́зіс, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Рэзкі, круты пералом у чым-н., абвастрэнне становішча.

Духоўны к.

Урадавы к.

2. Абумоўлены супярэчнасцямі ў развіцці грамадства разлад эканамічнага жыцця.

Фінансавы к.

У цісках эканамічнага крызісу.

3. Востры недахоп чаго-н., цяжкае становішча.

З грашамі ў яго к.

4. Пераломны момант у ходзе хваробы, які вядзе да паляпшэння або пагаршэння стану.

К. хваробы.

|| прым. кры́зісны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

АНТРЫ́Т

(ад лац. antrum пячора, поласць + ...im),

запаленне слізістай абалонкі і касцявых сценак поласці соскападобнага адростка скроневай косці — антрума. Назіраецца ў дзяцей першых месяцаў жыцця. Узнікае як ускладненне вострага сярэдняга атыту, іншы раз ад агульнага знясілення арганізма (пры таксічнай дыспепсіі, пнеўманіі). Падстава на падазрэнне антрыту — цяжкі, зацяжны, востры атыт і завушны абсцэс пасля прарыву гною з антрума. Лячэнне хірургічнае.

т. 1, с. 393

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

жарт

(польск. żart, ад с.-в.-ням. schërz)

1) востры дасціпны выраз;

не на жарт — вельмі сур’ёзна;

2) невялікая камічная п’еса, звычайна бытавога характару.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)