прыгла́дзіць сов., прям., перен. пригла́дить;

п. валасы́ — пригла́дить во́лосы;

п. стыль — пригла́дить стиль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пэ́тлахі груб. ’непрычасаныя валасы’ (дзятл., Сцяшк. Сл.), фразеалагізм згарэць з пэтлахамі ’згарэць датла’ (зэльв., Жыв. сл.). Экспрэсіўнае ўтварэнне ад па́тлы ’доўгія неахайныя валасы’ (гл. патла́ты) пад уплывам пэ́йсахі ’тс’. (гл. пэйс).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

начу́біць, ‑чублю, ‑чубіш, ‑чубіць; зак., каго.

Разм. Нацягаць, натузаць за валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрыжэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Зрабіцца рыжым. Валасы зрыжэлі. Трава зрыжэла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калду́ніцца, ‑ніцца; незак.

Разм. Блытацца, кудлачыцца (пра валасы, шэрсць і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закудла́ціць, ‑лачу, ‑лаціш, ‑лаціць; каго-што.

Зрабіць кудлатым; скудлаціць. Закудлаціць валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зачаса́цца, ‑чашуся, ‑чэшашся, ‑чэшацца; зак.

Разм. Прыгладзіць грэбенем свае валасы; прычасацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збрыць, збрыю, збрыеш, збрые; зак., што.

Зрэзаць (брытвай) валасы. Збрыць бараду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́галіцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.

Збрыць на сваім твары валасы, выбрыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скалду́ніцца, ‑ніцца; зак.

Разм. Зблытацца, скудлаціцца (пра валасы, шэрсць і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)