усто́й, ‑я, м.

1. Спец. Апора, бык ​2.

2. звычайна мн. (усто́і, ‑яў); перан. Уклад жыцця, замацаваны традыцыям. Устоі жыцця. Маральныя ўстоі. □ Гераічная барацьба лепшых сыноў рабочага класа падарвала ўстоі самаўладства. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hassle​1 [ˈhæsl] n. infml

1. ця́жкасць, перашко́да

2. сва́рка, ла́янка; барацьба́, бо́йка;

give smb. some hassle свары́цца з кім-н.; пярэ́чыць каму́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Méisterschaftskampf

m -(e)s, -kämpfe спарт. барацьба́ за першынство́, ро́зыгрыш першынства́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

перажы́так, ‑тку, м.

Тое, што захавалася ад мінулага і не адпавядае сучасным нормам. Барацьба з перажыткамі капіталізму. □ Вышэй — над выдумкамі злымі, Вышэй — над зайздрасцю дурной, Над перажыткамі сівымі І рознай цвіллю бытавой... Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антымілітары́зм

(ад анты + мілітарызм)

масавы міжнародны рух супраць палітыкі мілітарызму, барацьба супраць падрыхтоўкі і распальвання захопніцкіх войнаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эспадро́н

(фр. espadon, ад ісп. espada = шпага)

шпага для фехтавання, а таксама спартыўная барацьба з гэтай зброяй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

абвастры́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -во́стрыцца; зак.

1. Стаць больш тонкім, вострым, завастрыцца (пра рысы твару).

Скулы абвастрыліся.

2. Стаць больш успрымальным.

Зрок абвастрыўся.

3. Стаць больш моцным, цяжкім.

Хвароба абвастрылася.

4. Стаць больш напружаным.

Супярэчнасці абвастрыліся.

Барацьба на шахматным турніры абвастрылася.

|| незак. абвастра́цца, -а́ецца.

|| наз. абвастрэ́нне, -я, н. (да 2—4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канкурэ́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Той, хто канкурыруе з кім‑н. Барацьба канкурэнтаў за рынкі збыту. □ «Таксама прыехалі паступаць», — заўважыў сам сабе Сцёпка.. і паглядзеў на гэтых маладых людзей, як на сваіх канкурэнтаў. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сяме́йнасць, ‑і, ж.

1. Стан сямейнага (у 1 знач.); сямейны спосаб жыцця, быту.

2. Разм. Заганны прынцып падбору кадраў, размеркавання працы і пад., калі перавага аддаецца родзічам, сябрам, знаёмым. Барацьба з сямейнасцю ва ўстановах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БЯДРЫ́ЦКАЯ Людміла Аляксандраўна

(н. 11.12.1970, г. Орша Віцебскай вобл.),

бел. спартсменка (барацьба дзюдо, самба). Скончыла Аршанскае медвучылішча (1987). Чэмпіёнка свету па самба (1993).

т. 3, с. 392

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)