усто́йлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць устойлівага. Устойлівасць збудавання. Устойлівасць руху. Устойлівасць светапогляду. □ Я перабегла на другое [бервяно] і стала трывала, адразу адчуўшы ўстойлівасць плыта. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

directly

[dəˈrektli]

adv.

1) про́ста, беспасярэ́дне

directly north — про́ста на по́ўнач

2) шчы́ра, адкры́та; про́ста

3) дакла́дна, зусі́м

directly opposite — зусі́м супрацьле́гла

4) адра́зу, за́раз жа

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

immediate [ɪˈmi:diət] adj.

1. неадкла́дны, спе́шны

2. непасрэ́дны, прамы́; найбліжэ́йшы;

my immediate neighbours мае́ найбліжэ́йшыя сусе́дзі;

in the immediate future у найбліжэ́йшай бу́дучыні, у найбліжэ́йшы час;

on his immediate left адра́зу нале́ва ад яго́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паласкаве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Стаць больш ласкавым, лагодным, спагадлівым. Выцягваю з кішэні 140 франкаў і аддаю правадніку. Паязны служка адразу паласкавеў. Філімонаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начы́танасць, ‑і, ж.

Веды, набытыя ў выніку пастаяннага і грунтоўнага чытання. Падпалкоўнік Вагін .. прыняў ветліва.. Адразу пачаў гаворку пра літаратуру, паказваючы сваю начытанасць. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысмірне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Тое, што і прысмірэць. — Эх, і загарэлася я, Арына, — як сказала некалькі добрых слоў, дык .. [танкіст] адразу прысмірнеў. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўсхва́твацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Усхваціцца — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае. Адразу ўсе паўсхватваліся, толькі высокі афіцэр застаўся сядзець. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашука́нец, ‑нца, м.

Той, хто ашукаў або ашуквае; махляр. Дзед спалохаўся і не адразу паверыў, хоць хлопцы і не падобныя былі па ашуканцаў. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

казытлі́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Адчувальны да козыту. Казытлівае месца.

2. Які казыча, выклікае козыт. Трапіць [снег] на шчаку і адразу растае, расплываецца казытлівым халадком. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гато́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Разм. Наяўныя, назапашаныя грошы. — Тварыцкі, кажа, бедніцца і стогне, а каня адразу купіў. Нейкую, відаць, гатоўку мае. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)