Verbum

immediate [ɪˈmi:diət] adj.

1. неадкла́дны, спе́шны

2. непасрэ́дны, прамы́; найбліжэ́йшы;

my immediate neighbours мае́ найбліжэ́йшыя сусе́дзі;

in the immediate future у найбліжэ́йшай бу́дучыні, у найбліжэ́йшы час;

on his immediate left адра́зу нале́ва ад яго́