*Кабро́так, кобрюток ’калаўрот’ (Нар. сл.). Зыходнай формай было, відаць, каўротак < калаўротак, аднак з’яўленне ‑б‑ цяжка вытлумачыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кабыля́нец ’апендыцыт’ (Жд. 3). Фармальная сувязь з кабыла відавочная, аднак словаўтваральны бок і матывацыя вельмі няясныя.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Та́к-такіаднак, усё-такі, усё ж’; ’на самай справе, сапраўды’ (ТСБМ). Гл. так, такі2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Выбыва́ць ’выходзіць, выязджаць, знікаць’ (БРС). Да быць ’знаходзіцца, быць у наяўнасці’ (аднак словаўтварэнне сведчыць хутчэй пра запазычанасць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Жэну́ць ’гнаць’ (Нас.). Відаць, недакладнае ўтварэнне інфінітыва ад жену, женеш замест гнаць; параўн., аднак, польск. żenąć ’гнаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Клуні́цца ’задыхацца’ (Нік.). Няясна. Параўн., аднак, клунак у значэнні ’вязка, звязка’, тады *клуніць ’звязваць’ > Жлуніцца ’звязваццаʼжлуніцца ’задыхацца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Паўно́чнік ’кветка паўночнік палявы, Knautia arvensis (l.) Coult’ (гродз., Кіс.). Да по́ўнач (гл.). Аднак матывацыя застаецца няяснай.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прагаворны ’гаваркі’ (гродз., Сл. ПЗБ). Да прагаварыць, аднак словаўтварэнне нетыповае. Магчыма, паўплывала і польск. przegwarzyć ’прабалбатаць, прабалакаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сяду́шкі ’ежа з яец, смажаных на сале’ (Сцяшк.). Відаць, да сядаць (гл.), аднак матывацыя не зусім зразумелая.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вака́нцік ’магчымасць, шанс’ (КТС). Да ням. vakant з памяншальным суфіксам ‑ік. Больш верагодна, аднак, што ваканцік да вакантны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)