ю́го-восто́чный паўднёва-ўсхо́дні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

норд-о́ст, ‑у, М ‑осце, м.

Спец.

1. Паўночны ўсход, паўночна-ўсходні напрамак.

2. Паўночна-ўсходні вецер.

[Гал. noordoost.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зюйд-о́ст, ‑у, М ‑сце, м.

Спец.

1. Паўднёвы ўсход, паўднёва-ўсходні напрамак.

2. Паўднёва-ўсходні вецер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зюйд-о́ставы, ‑ая, ‑ае.

Паўднёва-ўсходні. Зюйд-оставы вецер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

south-eastern​2 [ˌsaʊθˈi:stən] adj. паўднёва-ўсхо́дні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

southeastern

[,saʊӨˈi:stərn]

adj.

паўдзённа-ўсхо́дні

a southeastern wind — паўдзённа-ўсхо́дні ве́цер

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

норд, -у, М но́рдзе, м. (спец.).

Поўнач, паўночны напрамак, а таксама паўночны вецер.

Н.-вест. (паўночны захад, паўночна-заходні вецер). Н.-ост (паўночны ўсход, паўночна-ўсходні вецер).

|| прым. но́рдавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

норд-о́ст

(гал. noordoost)

1) паўночны ўсход, паўночна-ўсходні напрамак;

2) паўночна-ўсходні вецер.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыяле́кт, -у, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

Мясцовая разнавіднасць мовы, якая адрозніваецца ад сумежных гаворак своеасаблівымі фанетычнымі, граматычнымі і лексічнымі рысамі.

Паўночна-ўсходні д. беларускай мовы.

|| прым. дыяле́ктны, -ая, -ае.

Д. арэал.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зюйд-о́ст

(гал. zuid-oost)

1) паўднёвы ўсход, паўднёва-ўсходні напрамак;

2) паўднёва-ўсходні вецер.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)