ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскі ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нская ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскае ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскія
Р. ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскага ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскай
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскае
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскага ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскіх
Д. ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскаму ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскай ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскаму ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскім
В. ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскі (неадуш.)
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскага (адуш.)
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскую ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскае ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскія (неадуш.)
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскіх (адуш.)
Т. ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскім ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскай
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскаю
ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскім ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскімі
М. ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскім ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскай ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскім ру́ска-а́нгла-фра́нка-італья́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Італьянскі паход Суворава 1799 2/63; 10/102; 11/316

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

італьянскі паход Суворава 1799

т. 7, с. 364

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

італьянскі паход Банапарта 1796-97

т. 7, с. 364

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГЕРМА́НА-ІТАЛЬЯ́НСКІ ДАГАВО́Р 1939,

«Пакт аб саюзе паміж Італіяй і Германіяй» («Стальны пакт»). Падпісаны 22 мая ў Берліне міністрамі замежных спраў нацысцкай Германіі (І.Рыбентроп) і фаш. Італіі (Г.Чыяна) тэрмінам на 10 гадоў. Аформіў ваен. супрацоўніцтва фаш. дзяржаў (прадугледжваў іх абавязкі аб узаемадапамозе і саюзе ў выпадку ваен. дзеянняў, абавязваў не заключаць перамір’я і міру без поўнай згоды бакоў і інш.). Дагавор стаў адным з элементаў ваен.-дыпламат. падрыхтоўкі 2-й сусв. вайны, у якую Італія ўступіла на баку Германіі ў чэрв. 1940. Дагавор ануляваны ў выніку ваен. паражэння абедзвюх фаш. дзяржаў (1945).

т. 5, с. 176

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

италья́нский італья́нскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

італа... і італа-...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. італьянскі, напр.: італамоўны, італа-германскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тарантэ́ла, -ы, ж.

Італьянскі народны танец у хуткім тэмпе, а таксама музыка ў рытме гэтага танца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Italian2 [ɪˈtæljən] adj. італья́нскі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

it.

= italienisch – італьянскі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)