sabra [ˈsɑ:brə] n. са́бра; яўрэ́й, які́ нарадзіўся ў Ізра́ілі (не імігрант)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ГАСТАРБА́ЙТАР

(ад ням. Gastarbeiter рабочы-імігрант),

замежны рабочы, які прыцягваецца на працу прамыслова развітымі краінамі, пераважна са слабаразвітых краін.

т. 5, с. 84

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Immigránt

m -en, -en імігра́нт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zúzügler

m -s, - перасяле́нец, прые́зджы; імігра́нт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éinwandrer, Éinwanderer

m -s, - імігра́нт, перасяле́нец

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

immigrant

[ˈɪmɪgrənt]

1.

n.

імігра́нт -а m.

2.

adj.

які́ імігру́е, перасяля́ецца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

мігра́нт

(лац. migrans, -ntis = які перамяшчаецца)

1) асоба, якая выконвае міграцыю 1 (параўн. імігрант 1, эмігрант 1);

2) жывёла, якая выконвае міграцыю 2 (параўн. імігрант 2).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

эмігра́нт

(лац. emigrans, -ntis)

асоба, якая перасялілася са сваёй краіны ў чужую па палітычных, эканамічных, рэлігійных ці іншых прычынах (параўн. імігрант 1).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эмігра́нт

(лац. emigrans, -ntis = які высяляецца, выязджае)

асоба, якая перасялілася са сваёй краіны ў чужую па палітычных, эканамічных, рэлігійных ці іншых прычынах (параўн. імігрант 1, мігрант 1).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)