амша́ра, -ы, мн. -ы, -ша́р і амша́рына, -ы, мн. -ы, -рын, ж.

Тое, што і імшара.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

амша́ра ж., см. імша́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

імша́рына ж., см. імша́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

імша́рнік, -ку м., см. імша́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

АМША́РА,

мохавае (сфагнавае) балота, гл. Імшара.

т. 1, с. 330

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

амша́ра, ‑ы, ж.

Тое, што імшара. Ходзіць Боця ў чырвоных боцях па дрыгве, амшарах. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

swamp​1 [swɒmp] n. бало́та; ба́гна, твань, дрыгва́;

a moss swamp імша́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мохово́й мо́хавы, махавы́, імхо́вы, імша́ны;

мохово́е боло́то мо́хавае (махаво́е) бало́та, імша́ра;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

moss swamp

імша́ра, імша́рына f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

со́снік, ‑у, м.

Абл. Сасоннік. Соснік, смольны і высокі, Падарожніка схаваў. Броўка. За соснікам пачынаецца імшара — высокі верас па пояс і багун. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)