icon [ˈaɪkɒn] n.

1. іко́на, абра́з

2. піктагра́ма

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ико́на ж. абра́з, -за́ м., іко́на, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Абраз, гл. Ікона

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ikóne

f -, -n іко́на, абра́з

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ikona

ж. абраз, ікона

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

altarpiece

[ˈɔltərpi:s]

n., Relig.

запрасто́льная іко́на f., разьба́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Віко́на ’абраз’ (бых., Янк. Мат.). Да іко́на (гл.). Пачатковае ‑в прыстаўное.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абра́з м. (ікона) Héiligenbild n -(e)s, -er, Ikóne f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абраз, ікона

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

icon

[ˈaɪkɑ:n]

n.

1) іко́на f., сьвяты́ абра́з

2) кумі́р -а, сы́мбаль -ю m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)