Verbum

фарты́сіма, прысл. (спец.).

Яшчэ мацней і больш гучна, чым фортэ.

Іграць ф.

зайгра́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

Пачаць іграць (у 1 і 3 знач.).

Зайграў аркестр.

фо́ртэ, прысл. (спец.).

Моцна, гучна, на поўную сілу музычнага гуку; проціл. піяна.

Іграць ф.

паса́ж², -у, мн. -ы, -аў, м.

Частка музычнага твора, звычайна віртуознага характару.

Іграць цяжкі п.

фартэпія́на, нескл., н.

Клавішны струнны музычны інструмент (раяль ці піяніна).

Іграць на ф.

|| прым. фартэпія́нны, -ая, -ае.

выі́грываць, -аю, -аеш, -ае; незак., што (разм.).

Іграць на чым-н. звычайна ціха, прыглушана якую-н. мелодыю.

В. мелодыю вальса.

пія́на (спец.).

1. нескл., н. Няпоўная сіла музычнага гуку.

Мяккае п.

2. прысл. Ціха, у няўпоўную сілу музычнага гуку; проціл. фортэ.

Іграць п.