Яшчарка жамчужная 8/88—89 (укл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Яшчарка порсткая 11/573 (іл.); 12/47 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Яшчарка крымская скальная 8/88—89 (укл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

палеаза́ўр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вялізная выкапнёвая яшчарка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́щерица я́шчарка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жываро́дзячы, -ая, -ае.

Які дае патомства шляхам нараджэння жывых дзіцянят (пра жывёл).

Жывародзячая яшчарка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́шчарыца ж., см. я́шчарка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

lizard [ˈlɪzəd] n. я́шчарка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ано́ліс

‘яшчарка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ано́ліс ано́лісы
Р. ано́ліса ано́лісаў
Д. ано́лісу ано́лісам
В. ано́ліса ано́лісаў
Т. ано́лісам ано́лісамі
М. ано́лісе ано́лісах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

геко́н

‘яшчарка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. геко́н геко́ны
Р. геко́на геко́наў
Д. геко́ну геко́нам
В. геко́на геко́наў
Т. геко́нам геко́намі
М. геко́не геко́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)