Ячэйка вылічальнай машыны 4/494; 8/75; 11/573

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

пярві́чны, -ая, -ае.

Які з’яўляецца першым, пачатковым звяном якой-н. арганізацыі; нізавы.

Пярвічная ячэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

яче́йка ж.

1. в разн. знач. ячэ́йка, -кі ж.;

со́товая яче́йка со́тавая ячэ́йка;

яче́йка па́мяти техн. ячэ́йка па́мяці;

2. (в сети) во́чка, -ка ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тру́тневы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да трутня. Трутневая ячэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pigeonhole​1 [ˈpɪdʒɪnˌhəʊl] n. аддзяле́нне (для папер); шуфля́да; ячэ́йка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ячэ́я, ‑і, ж.

Уст. Тое, што і ячэйка (у 1 знач.). Ячэя ў сотах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

комяче́йка (коммунисти́ческая яче́йка) полит., ист. кам’ячэ́йка, -кі ж. (камуністы́чная ячэ́йка).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кам’ячэ́йка, ‑і, ДМ ‑ячэйцы; Р мн. ‑ячэек; ж.

Гіст. Камуністычная ячэйка. Гадзінам к адзінаццаці ў накураным кабінеце Лаўрыновіча сабралася ўся кам’ячэйка. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́тачнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Найбольшая ячэйка ў сотах, у якой выводзіцца пчаліная матка.

2. Памяшканне для матак якога-н. віду свойскай жывёлы.

3. Расліна, якая выкарыстоўваецца для вырошчвання новых раслін (спец.).

4. Участак, дзе растуць насеннікі або саджанцы якіх-н. раслін (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

траве́я

(фр. travée)

прасторавая ячэйка нефа ў раманскай і гатычнай архітэктуры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)