ячмень,

гнойнае запаленне павека ці вейка.

т. 18, кн. 1, с. 323

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ячме́нь​I м. бат. Gérste f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ячме́нь​II м. фізіял., мед. (на воку) Gérstenkorn n -(e)s, -körner

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ячмень

Том: 37, старонка: 400.

img/37/37-400_1809_Ячмень.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

арфава́ны, -ая, -ае.

Ачышчаны арфаваннем.

А. ячмень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́чнішча, -а, н.

Поле, з якога сабралі ячмень¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ме́шань², -і, ж.

Паўторнае ворыва.

Ячмень сеялі па мешані.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асцюкава́ты, -ая, -ае.

Багаты на асцюкі, з асцюкамі.

А. ячмень.

|| наз. асцюкава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жи́то ср., обл. жы́та, -та ср.; (ячмень) ячме́нь, -ню м.; (рожь) жы́та, -та ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́плысці², 1 і 2 ас. не ўжыв., -ыве; зак.

Выкаласаваць, пусціць колас.

Ячмень выплыў буйным коласам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)