jarmułka

ж. ярмолка; шаломка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

тафья́ (род шапочки) уст. таф’я́, -ф’і́ ж., ярмо́лка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

skullcap

[ˈskʌlkæp]

n.

1) ха́тняя ша́пачка

2) скуфе́йка f. (у сьвятаро́ў)

3) ярмо́лка f.; цюбяце́йка f.

4) чэ́рапная ча́ша

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Kalótte

f -, -n

1) кру́глая ша́пачка, ярмо́лка, фе́ска; п’ю́шка (круглая шапачка ў каталіцкіх святароў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Мы́цка 1 ’круглая шапка, ярмолка’ (Федар. 6), ст.-бел. мыцка ’тс’ (XVI ст.) запазычана са ст.-польск. mycka ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 107), якое з с.-н.-ням. mutze < с.-лац. almutia ’шапачка для духоўных асоб’ < араб. al‑mustaqah ’кажух, футравае паліто’.

Мы́цка 2 ’мыза’ (дзятл., Сцяшк. Сл.). Да мыса (гл.). Магчыма, ‑ц‑ у выніку кантамінацыі мыса (ці мыза) і пыца (ці пыка) ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)