загне́т, -а, Ме́це, м.

Ямка з левага або правага боку прыпечка, куды заграбаюць жар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

во́спіна, -ы, мн. -ы, -пін, ж.

Ямка або шрам на скуры пасля воспы або прышчэпкі воспы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падпа́ха, -і, ДМ -па́се, мн. -і, -па́х, ж.

Тое, што і паха.

|| прым. падпа́хавы, -ая, -ае.

Падпахавая ямка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́мінка ж., уменьш. я́мка; лу́нка, лу́ночка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

burrow1 [ˈbʌrəʊ] n. нара́; но́рка, я́мка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

падскро́невы, ‑ая, ‑ае.

Размешчаны ніжэй скроні. Падскроневая ямка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкале́нны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца пад каленам. Падкаленная ямка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпа́хавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пахі. Падпахавая ямка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́спіна, ‑ы, ж.

Ямка або шрам на скуры пасля воспы або прышчэпкі воспы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

armpit

[ˈɑ:rmpɪt]

n.

па́ха f., па́хавая я́мка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)