Вярша́к ’верхавы яздок’ (Нас., Др.-Падб., Гарэц.). Узнікла ў выніку лексічнай кандэнсацыі з верхавы яздок пад уплывам вязак, важак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

jeździec

м. коннік; яздок

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

жаке́й, ‑я, м.

1. Прафесіянальны яздок на конных скачках.

2. Той, хто даглядае і дрэсіруе коней-скакуноў.

[Англ. jockey.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

джыгі́т

(цюрк. džigit)

умелы, спрытны, адважны яздок на кані.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нае́здница ж.

1. яздо́к, род. ездака́ м.;

2. спец. нае́зніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Fáhrer

m -s, -

1) шафёр, вадзі́цель

2) яздо́к; веласіпеды́ст; матацыклі́ст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rider [ˈraɪdə] n.

1. ко́ннік, ве́ршнік; яздо́к;

He’ll make a good rider. З яго можа атрымацца добры коннік.

2. (to) ра́йдар; дапаўне́нне; папра́ўка да дакуме́нта

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нае́здник

1. (ездок) яздо́к, род. ездака́ м.; (всадник) ко́ннік, -ка м.;

2. (тренер лошади) спец. нае́знік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жаке́й

(англ. yockey)

1) прафесійны яздок на конных скачках;

2) цыркавы артыст, які выконвае акрабатычныя трукі на неасядланым кані.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

жаке́й

(англ. jockey)

1) прафесіянальны яздок на конных скачках;

2) спецыяліст па трэнінгу коней-скакуноў;

3) артыст цырка, які выконвае на неасядланым кані акрабатычныя трукі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)