Ésser

m -s, - ядо́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

еду́н прост. яду́н, род. едуна́ м., ядо́к, род. едака́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

feeder [ˈfi:də] n.

1. ядо́к

2. дапамо́жная лі́нія (паветраная, чыгуначная, аўтобусная і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

jadacz

м. жарт. ядак, ядок

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

eater [ˈi:tə] n. ядо́к;

I’ve never been a big eater. Я ніколі не еў многа;

Are you a meat eаter? Вы ўжываеце мяса?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Mítesser

I

m -s, - ядо́к, адзі́н з ядако́ў

II

m -s, - мед. вуго́р (у порах скуры)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

jadaczka

jadaczk|a

ж.

1. разм. зяпа, пашча;

zamknij ~ę — змоўкні!; сціхні!;

2. жарт. ядачка, ядок (жанчына)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Плаво́к 1 ’плывец’ (докш., Янк. Мат.; добр., Мат. Гом.). Да пла́ваць (гл.); суф. ‑ок, яку хадок, яздок, ядок і інш.

Плаво́к 2 ’паплавок’ (ТСБМ, ТС), рус. плаво́к ’тс’, арханг. ’буй’, ’драўляная рассошка на шыі каня з меткай гаспадара’. Да пла́ваць (гл.). Бел.-рус. ізалекса. Параўн. таксама паплавок (гл.). Сюды ж плавок ’пухір у рыбы’ (кобр., ЛА, 1) — у выніку пераносу значэння паводле падабенства: існуе меркаванне, што рыбы плаваюць (а не тонуць) дзякуючы пухіру.

Плавок 3 ’частка плуга, якою плуг сунецца па зямлі’ (Тарн.). Да пла́ваць (гл.) у пераносным значэнні: пры ворыве плуг то вынырае, то патанае ў зямлі, як лодка (ці карабель).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

яду́н м разм іран гл ядок

1.яе́

1. займ асаб. родн. і він. скл, гл яна́;

2. прыналежны займ (перад наз) ihr; (без наз) der [die, das] ihre, der [die, das] íhrige;

гэ́та яду́н кні́га das ist ihr Buch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рот м анат Mund m -(e)s, Münder;

по́ласць рота анат Múndhöhle f -, -n;

ды́хаць ротам durch den Mund átmen;

◊ заткну́ць рот каму-н j-n múndtot máchen, j-m das Maul [den Mund] stópfen, j-n zum Schwéigen bríngen*;

разя́віўшы рот разм mit óffenem [áufgesperrtem] Mund;

ён як вады́ ў рот набра́ў er ist stumm wie ein Fisch;

2. перан разм (ядок) Mund m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)