młodzik

м.

1. падлетак; маладзён, юнец;

2. спарт. юніёр

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

junior​1 [ˈdʒu:niə] n.

1. sport юніёр

2. AmE, infml мало́дшы сын

♦ Her husband is 5 years her junior. Яе муж на 5 гадоў маладзейшы за яе.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

junior

м.

1. малодшы (брат ці сын);

2. юніёр; член юнацкай каманды;

Mistrzostwa Juniorów w Piłce Nożnej — Чэмпіянат юніёраў па футболе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

junior

[ˈdʒu:njər]

1.

adj.

1) мало́дшы (ве́кам, ра́нгам, службо́вым стано́вішчам)

a junior partner — мало́дшы супо́льнік, кампаньён

2) для малады́х людзе́й

junior sizes — паме́ры (во́праткі) для малады́х

2.

n.

1) мало́дшы -ага m., мало́дшая f.

2) ву́чань 3-яе кля́сы сярэ́дняе шко́лы; студэ́нт 3-га (перадапо́шняга) ку́рсу

3) Sport юніёр

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)