youthful [ˈju:θfəl] adj. ю́ны, юна́цкі; маладжа́вы;

youthful ardour юна́цкі запа́л

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

юнко́р (ю́ный корреспонде́нт) юнка́р, -ра м. (ю́ны карэспандэ́нт);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

юнна́т (ю́ный натурали́ст) юнна́т, -та м. (ю́ны натуралі́ст);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

młodociany

малады, юны; юначы;

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ле́нінец, -нца м. ле́нинец;

○ ю́ны л. — ю́ный ле́нинец

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бараба́ншчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто адбівае такт на барабане пры маршыроўцы; музыкант, які іграе на барабане.

Юны б.

|| ж. бараба́ншчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. бараба́ншчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ле́нінец, ‑нца, м.

Паслядоўнік ленінізма.

•••

Юны ленінец — пра члена піянерскай арганізацыі імя У.І. Леніна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юнна́т м гіст (юны натураліст) júnger Natúrforscher

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

натуралі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

1. Той, хто вывучае, даследуе прыроду. Юны натураліст.

2. Паслядоўнік натуралізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піяне́р м., в разн. знач. пионе́р;

○ ю́ны п. — ю́ный пионе́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)