эсто́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эсто́нскі эсто́нская эсто́нскае эсто́нскія
Р. эсто́нскага эсто́нскай
эсто́нскае		 эсто́нскага эсто́нскіх
Д. эсто́нскаму эсто́нскай эсто́нскаму эсто́нскім
В. эсто́нскі (неадуш.)
эсто́нскага (адуш.)		 эсто́нскую эсто́нскае эсто́нскія (неадуш.)
эсто́нскіх (адуш.)
Т. эсто́нскім эсто́нскай
эсто́нскаю		 эсто́нскім эсто́нскімі
М. эсто́нскім эсто́нскай эсто́нскім эсто́нскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Estonian​1 [eˈstəʊniən] n.

1. эсто́нец; эсто́нка;

the Estonians эсто́нцы

2. эсто́нская мо́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

белару́ска-эсто́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. белару́ска-эсто́нскі белару́ска-эсто́нская белару́ска-эсто́нскае белару́ска-эсто́нскія
Р. белару́ска-эсто́нскага белару́ска-эсто́нскай
белару́ска-эсто́нскае		 белару́ска-эсто́нскага белару́ска-эсто́нскіх
Д. белару́ска-эсто́нскаму белару́ска-эсто́нскай белару́ска-эсто́нскаму белару́ска-эсто́нскім
В. белару́ска-эсто́нскі (неадуш.)
белару́ска-эсто́нскага (адуш.)		 белару́ска-эсто́нскую белару́ска-эсто́нскае белару́ска-эсто́нскія (неадуш.)
белару́ска-эсто́нскіх (адуш.)
Т. белару́ска-эсто́нскім белару́ска-эсто́нскай
белару́ска-эсто́нскаю		 белару́ска-эсто́нскім белару́ска-эсто́нскімі
М. белару́ска-эсто́нскім белару́ска-эсто́нскай белару́ска-эсто́нскім белару́ска-эсто́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расі́йска-эсто́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расі́йска-эсто́нскі расі́йска-эсто́нская расі́йска-эсто́нскае расі́йска-эсто́нскія
Р. расі́йска-эсто́нскага расі́йска-эсто́нскай
расі́йска-эсто́нскае		 расі́йска-эсто́нскага расі́йска-эсто́нскіх
Д. расі́йска-эсто́нскаму расі́йска-эсто́нскай расі́йска-эсто́нскаму расі́йска-эсто́нскім
В. расі́йска-эсто́нскі (неадуш.)
расі́йска-эсто́нскага (адуш.)		 расі́йска-эсто́нскую расі́йска-эсто́нскае расі́йска-эсто́нскія (неадуш.)
расі́йска-эсто́нскіх (адуш.)
Т. расі́йска-эсто́нскім расі́йска-эсто́нскай
расі́йска-эсто́нскаю		 расі́йска-эсто́нскім расі́йска-эсто́нскімі
М. расі́йска-эсто́нскім расі́йска-эсто́нскай расі́йска-эсто́нскім расі́йска-эсто́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Эстонія, гл. Эстонская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Estonian

[eˈstoʊniən]

1.

adj.

эсто́нскі

2.

n.

1) эсто́нец -ца m., эсто́нка f.

2) эсто́нская мо́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ВІ́ЙРАЛЬТ (Viiralt) Эдуард Антонавіч

(20.3.1898, в. Губаніцы Ленінградскай вобл. — 8.1.1964),

эстонскі графік. Вучыўся ў Вышэйшай маст. школе «Палас» у Тарту (1919—24), Дрэздэнскай АМ (1922—23). Жыў і працаваў пераважна ў Парыжы. Пад уплывам экспрэсіянізму ствараў напружана-драм. гратэскавыя гравюры, у якіх адлюстраваны трагічныя гарадскія кантрасты («Кабарэ», 1931, «Прапаведнік», 1932), гармонія чалавека і прыроды («Дзяўчынка-берберка з вярблюдам», 1940, «Ваколіцы Вільяндзі», 1943). Аўтар партрэтаў (мастака К.Раўда, «Эстонская дзяўчына» і інш.).

т. 4, с. 152

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ВО́ЙТЭС (Voites) Маргарыта

(н. 30.10.1936, Масква),

эстонская спявачка (лірыка-каларатурнае сапрана). Нар. арт. СССР (1979). Скончыла Талінскую кансерваторыю (1964). З 1964 салістка т-ра «Ванемуйне», з 1969 — т-ра оперы і балета «Эстонія». Сярод партый у операх: Канстанца («Выкраданне з сераля» В.А.Моцарта), Віялета, Джыльда («Травіята», «Рыгалета» Дж.Вердзі), Нарына, Лючыя («Дон Паскуале», «Лючыя ды Ламермур» Г.Даніцэці), Маргарыта («Фауст» Ш.Гуно), Альцына («Альцына» Г.Ф.Гендэля); у аперэтах: Віялета («Фіялка Манмартра» І.Кальмана), Адэль («Лятучая мыш» І.Штрауса). Выступае як камерная спявачка.

т. 4, с. 258

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

А́ЛЬВЕР (Alver) Бэці

(сапр. Лэпік Элізабет; 10.11.1906, пас. Йыгева, Эстонія — 19.6.1989),

эстонская пісьменніца. Нар. пісьменніца Эстоніі (1981). У 1924—27 вучылася ў Тартускім ун-це. Дэбютавала як празаік (раман «Любоўніца ветру», 1927; апавяданні). У творах Альвер спалучаецца лірызм з філас. асэнсаваннем рэчаіснасці. Эмацыянальна багатая і дасканалая па форме паэзія Альвер раскрывае адвечныя каштоўнасці жыцця (паэмы «Песня пра белую варону», 1931; «Арэхавая шкарлупіна», 1937; зб. паэм «Надтрэснутае люстэрка», 1962; зб-кі вершаў «Пыл і агонь», 1936; «Зоркавы час», 1966; «Настрой», 1976; «Лятаючы горад», 1979, і інш.). Дзярж. прэмія Эстоніі 1980.

Н.М.Басэль.

т. 1, с. 275

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БЭ́ЭКМАН (Beekman) Эмэ

(н. 20.4.1933, Талін, Эстонія),

эстонская пісьменніца. Скончыла Усесаюзны Дзярж. ін-т кінематаграфіі (1956). Друкуецца з 1959. У раманах «Трылогія пра Мір’ям» (1964—72), «Чародка белых варон» (1967), «Пара раўнадзенства» (1971), «Чартацвет» (1974), «Родавае дрэва» (1977), «Магчымасць выбару» (1978) — маральна-этычныя праблемы, паказ духоўнай пераемнасці пакаленняў. Раман «Глухія бразготкі» (1968) пра ням.-фаш. акупацыю ў гады 2-й сусв. вайны. Аўтар твораў для дзяцей, кінасцэнарыяў, п’ес, нарысаў. На бел. мову творы Бээкмана пераклаў М.Татур.

Тв.:

Бел. пер. — Чародка белых варон. Мн., 1973.

т. 3, с. 386

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)