эскартава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. эскартаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эскартава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад эскартаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

eskortować

незак. эскартаваць; канваіраваць; суправаджаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

суправаджа́ць

1. begléiten vt, geléiten vt; Gefólgschaft léisten (каго-н. D); eskortíeren vt (эскартаваць); fólgen vi (s) (D) (следаваць);

2. (што-н., чым-н.) verséhen* vt (mit D);

суправаджа́ць заўва́гамі mit Bemérkungen verséhen*; kómmentíeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)