э́ра в разн. знач. э́ра, род. э́ры ж.;

в тре́тьем ве́ке до на́шей э́ры у трэ́цім стаго́ддзі да на́шай э́ры;

но́вая э́ра но́вая э́ра;

палеозо́йская э́ра палеазо́йская э́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Anno Domini [ˌænəʊˈdɒmɪnaɪ] adv. лацін. на́шай э́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мел, -у, м.

Тое, што і крэйда.

Пісаць мелам на дошцы.

Белы, як м.

|| прым. мелавы́, -а́я, -о́е.

М. перыяд (трэці геалагічны перыяд мезазойскай эры).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

траці́чны, -ая, -ае.

1. Які з’яўляецца трэцяй стадыяй у развіцці чаго-н.

Трацічная форма хваробы.

2. Старая назва першага перыяду кайназойскай эры (спец.).

Т. перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плезіяза́ўр, ‑а, м.

Вымерлы марскі яшчар мезазойскай эры.

[Грэч. plēsios — блізкі і sauros — яшчарка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

AD [ˌeɪˈdi:] (скар. ад лацін. Anno Domini) на́шай э́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

BC [ˌbi:ˈsi:](скар. ад before Christ) да на́шай э́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сілу́р, ‑у, м.

Трэці перыяд палеазойскай эры геалагічнай гісторыі Зямлі.

[Ад назвы старажытнага кельцкага племя сілураў, якое насяляла паўвостраў Уэльс у Англіі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Erie, Lake

[,leɪkˈɪri]

во́зера І́ры, Э́ры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

І́ры нескл н гл Эры

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)