нарцкі эпас

т. 11, с. 194

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

э́пос лит. э́пас, -су м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

epos, ~u

м. эпас;

epos narodowy — нацыянальны эпас

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гераі́чны, -ая, -ае.

1. Які выяўляе гераізм, здольны на гераізм.

Г. ўчынак.

2. Які мае адносіны да герояў старажытнасці, расказвае пра іх подзвігі.

Г. эпас.

|| наз. гераі́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ісла́ндскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Ісландыі, ісландцаў. Ісландская мова. Ісландскі эпас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эпі́чны, -ая, -ае.

1. гл. эпас.

2. перан. Поўны велічы і гераізму (кніжн.).

Эпічныя падзеі народнай гісторыі.

3. Велічна-спакойны; без эмоцый.

Эпічная манера выкладання.

|| наз. эпі́чнасць, -і, ж. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

былі́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да быліны ​1. // Уласцівы быліне. Былінны эпас. Былінны лад верша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хака́скі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да хакасаў, які належыць, уласцівы ім. Хакаская мова. Хакаскі эпас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дружы́нны дружи́нный;

д. э́пас — лит. дружи́нный э́пос;

~нная — маёмасць дружи́нное иму́щество

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Нароў ’нораў’ (Ян.; мазыр. Бел. каз. эпас), нароўка ’нораў, характар’ (Бяльк.). Гл. нораў ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)