фіні́фць, -і, ж.

Эмаль для пакрыцця металічных вырабаў і нанясення ўзору на фарфор.

|| прым. фіні́фцевы, -ая, -ае.

Ф. пярсцёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

vitreous [ˈvɪtriəs] adj. шкляны́;

vitreous enamel шклопадо́бная эма́ль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

enamel​1 [ɪˈnæml] n.

1. эма́ль (у розных знач.)

2. палі́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

emalia

ж. эмаль; паліва;

emalia zębowa анат. зубная эмаль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Emaille

[e'ma:ljə]

f -, -n эма́ль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

szkliwo

н. зубная эмаль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

клуазанне́

(ад фр. cloison = перагародка)

перагародачная эмаль.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Záhnschmelz

m -es, -e анат. зубна́я эма́ль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

нітраэма́ль

(ад нітра- + эмаль)

фарба, прыгатаваная на аснове нітралаку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

адамантабла́сты

(ад адамант + -бласты)

клеткі эпітэлію, якія выпрацоўваюць эмаль у каронцы зуба.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)