элемента́рный прям., перен. элемента́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

elementary [ˌelɪˈmentri] adj. элемента́рны, про́сты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

elementarny

элементарны, просты; першапачатковы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

basic [ˈbeɪsɪk] adj.

1. асно́ўны, гало́ўны

2. элемента́рны; пачатко́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прапедэ́ўтыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Кніжн. Уводны, папярэдні курс ведаў аб чым‑н., які ўяўляе сабой сціслы, элементарны змест гэтых ведаў.

[Грэч. propaideutikē.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́збучный

1. а́збучны;

2. перен. а́збучны, элемента́рны; (общеизвестный) агульнавядо́мы;

◊

а́збучная и́стина а́збучная і́сціна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

úrtümlich

a

1) першапачатко́вы, са́мы старажы́тны

2) элемента́рны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

elementár

a

1) элемента́рны, першапачатко́вы; асно́ўны

2) стыхі́йны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прапедэ́ўтыка

(ад гр. propaideuo = навучаю папярэдне)

уводны, папярэдні курс ведаў аб чым-н., які ўяўляе сабой сціслы, элементарны змест гэтых ведаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

rudimentary [ˌru:dɪˈmentri] adj.

1. fml элемента́рны;

She had a rudimentary knowledge of botany. У яе былі элементарныя веды батанікі.

2. fml рудымента́рны, недара́звіты, зача́ткавы;

a rudimentary organ рудымента́рны о́рган

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)