пратон,

элементарная часціца.

т. 13, с. 25

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

элемента́рны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да элементаў (у 5 знач.).

Э. састаў рэчыва.

2. Пачатковы, які датычыцца асноў чаго-н., асноўны, самы неабходны.

Элементарная фізіка.

Элементарныя веды.

3. перан. Нескладаны, прасцейшы, такі, які павінен быць вядомы кожнаму.

Элементарныя пытанні правапісу.

Элементарныя правілы паводзін.

4. перан. Спрошчаны, павярхоўны, абмежаваны.

Элементарная схема.

|| наз. элемента́рнасць, -і, ж. (да 3 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

элемента́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. элемента́рны элемента́рная элемента́рнае элемента́рныя
Р. элемента́рнага элемента́рнай
элемента́рнае		 элемента́рнага элемента́рных
Д. элемента́рнаму элемента́рнай элемента́рнаму элемента́рным
В. элемента́рны (неадуш.)
элемента́рнага (адуш.)		 элемента́рную элемента́рнае элемента́рныя (неадуш.)
элемента́рных (адуш.)
Т. элемента́рным элемента́рнай
элемента́рнаю		 элемента́рным элемента́рнымі
М. элемента́рным элемента́рнай элемента́рным элемента́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

элемента́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. элемента́рны элемента́рная элемента́рнае элемента́рныя
Р. элемента́рнага элемента́рнай
элемента́рнае		 элемента́рнага элемента́рных
Д. элемента́рнаму элемента́рнай элемента́рнаму элемента́рным
В. элемента́рны (неадуш.)
элемента́рнага (адуш.)		 элемента́рную элемента́рнае элемента́рныя (неадуш.)
элемента́рных (адуш.)
Т. элемента́рным элемента́рнай
элемента́рнаю		 элемента́рным элемента́рнымі
М. элемента́рным элемента́рнай элемента́рным элемента́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

электрон,

стабільная элементарная часціца.

т. 18, кн. 1, с. 95

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

open-and-shut case [ˌəʊpənəndʃʌtˈkeɪs] n. відаво́чная/про́стая/элемента́рная спра́ва, а́збучная і́сціна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Bínsenwahrheit

f -, -en элемента́рная [агульнавядо́мая] і́сціна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ген, ‑а, м.

Элементарная адзінка спадчыннага рэчыва, з дапамогай якога прыметы і ўласцівасці бацькоў перадаюцца нашчадкам.

[Грэч. genos — род.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нейтро́н, ‑а, м.

Спец. Нестабільная электрычна нейтральная элементарная часцінка, якая разам з пратонам уваходзіць у склад атамнага ядра.

[Ад лац. neuter — ні той, ні другі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прато́н, ‑а, м.

Спец. Стабільная элементарная часцінка рэчыва з дадатным электрычным зарадам, якая ў спалучэнні з электронам утварае атам.

[Ад грэч. protōs — першы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)