эгоисти́чный эгаісты́чны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ego(t)istic [ˌi:gəʊˈ(t)ɪstɪk, ˌegəʊˈ(t)ɪstɪk] adj. эгаісты́чны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

self-centred [ˌselfˈsentəd] adj. derog. эгаісты́чны, эгацэнтры́чны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сябелюбі́вы, ‑ая, ‑ае.

Які любіць толькі сябе, клапоціцца толькі пра свае інтарэсы; эгаістычны. Чалавек сябелюбівы, .. [Шаройка] быў помслівы і ніколі не дараваў крыўды. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

íchsüchtig

a эгаісты́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

selfish

[ˈselfɪʃ]

adj.

сябелю́бны, эгаісты́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

samolubny

сябелюбівы, сябелюбны, эгаістычны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

selfish [ˈselfɪʃ] adj. эгаісты́чны, сябелюбі́вы, сябелю́бны;

He’s very selfish. Ён вялікі эгаіст.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

egoístisch

a эгаісты́чны, сябелю́бны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sélbstsüchtig

a эгаісты́чны, сябелюбі́вы, сябелю́бны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)