рукадзе́лле, -я, н.

1. Ручная праца (пераважна пра шыццё, вязанне, вышыўку).

2. Рэч, якая адмыслова выканана рукамі (пераважна пра вышытае, звязанае).

Выстаўка рукадзелля.

|| прым. рукадзе́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тача́ние сапожн., портн. шыццё, -цця́ ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

needlework [ˈni:dlwɜ:k] n. шыццё, шытво́; вы́шыўка, вышыва́нне, рукадзе́лле

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

uszycie

н. пашыўка; шыццё

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Näharbeit

f -, -en шыццё, шві́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шавіёт, ‑у, М ‑віёце, м.

Лёгкая, мяккая, крыху варсістая шарсцяная ці паўшарсцяная тканіна, якая ідзе на шыццё верхняй вопраткі. Касцюм з шавіёту.

[Англ. cheviot.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stitching [ˈstɪtʃɪŋ] n.

1. шыццё; вышыва́нне; стро́чка

2. med. накла́дванне швоў, зашыва́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

расшы́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. расшываць — расшыць.

2. Р мн. ‑шывак. Узорыстае шыццё на чым‑н. Прыгожая расшыўка сукенкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

quilting [ˈkwɪltɪŋ] n.

1. шыццё; падшыва́нне, падбі́ўка

2. піке́ (тканіна)

3. крыжападо́бнае шво

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

усе́сціся, уся́дуся, уся́дзешся, уся́дзецца; усе́ўся, усе́лася; уся́дзься; зак.

1. Сесці зручна ці надоўга.

У. на канапе.

У. і сядзець.

2. за што і з інф. Сеўшы, прыняцца за якую-н. справу.

У. за шыццё.

У. чытаць.

|| незак. уса́джвацца, -аюся, -аешся, -аецца і усяда́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)