шифр в разн. знач. шыфр, род. шы́фру м.;

ключ ши́фра ключ шы́фру;

поста́вить шифр на кни́ге паста́віць шыфр на кні́зе;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

szyfr, ~u

м. шыфр

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Gehéimschrift

f -, -en шыфр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Chiffre

['ʃifər]

f -, -n шыфр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zífferschrift

f -, -en шыфр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шыфрагра́ма

(ад шыфр + -грама)

шыфраваная тэлеграма, радыёграма, тэлефанаграма.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шыфра́тар

(ад шыфр)

устройства для кадзіравання сігналаў у тэлемеханіцы, сувязі, радыёлакацыі і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

sygnatura

ж.

1. подпіс;

2. фарм., друк. сігнатура;

3. спец. шыфр (бібліятэчны і да т.п.)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cipher

[ˈsaɪfər]

1.

n.

1) лі́чба f

2) шыфр -у m., код -у m.

3) ключ для шы́фру

4) нуль -я́ m.

5) манагра́ма f.

2.

v.

1) выліча́ць, разьвя́зваць арытмэты́чныя зада́чы

2) зашыфро́ўваць, шыфрава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Zíffer

f -, -n

1) лі́чба

mit ~n bezéichnen — адзнача́ць лі́чбамі; выража́ць у лі́чбах [цы́фрах]

in ~n schréiben* — запіса́ць лі́чбамі

áufgebauschte ~n — ду́тыя лі́чбы

2) арты́кул, пара́граф

3) шыфр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)