пшы́каць

‘шыпець на каго-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пшы́каю пшы́каем
2-я ас. пшы́каеш пшы́каеце
3-я ас. пшы́кае пшы́каюць
Прошлы час
м. пшы́каў пшы́калі
ж. пшы́кала
н. пшы́кала
Загадны лад
2-я ас. пшы́кай пшы́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пшы́каючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зашыпе́ць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак.

Пачаць шыпець. // Прашыпець. У цішыні зашыпела пласцінка і зараз жа палілася цудоўная музыка. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fizz [fɪz] v. шыпе́ць, бурбо́ліць, пе́ніцца (пра вадкасці, напіткі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pfáuchen

vi шыпе́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

syczeć

незак. шыпець; сыкаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gíschen

vi пе́ніцца, шыпе́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zíschen

vi

1) шыпе́ць

2) шыпе́ць, шы́каць

◊ éinen ~ — разм. вы́піць ку́фель (пі́ва)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

musować

незак. шыпець, пеніцца; віраваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fáuchen

vi фдркаць, шыпе́ць (пра кошку)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Сыча́ць ’шыпець, сіпець’ (ЛА, 1), сычэ́ць ’тс’ (Нар. Гом.). Гл. сыкаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)