пуцяві́к, ‑цевіка, м.

Разм. Тое, што і пуцеец. Гурткоўцы пачалі звяртацца да .. [Пеці] як да галоўнага пуцевіка малой школьнай чыгункі. Шыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сямікла́снік, ‑а, м.

Вучань сёмага класа. [Валерка] пасля брата Валодзі, які служыць у радах Савецкай Арміі, — старэйшы ў сям’і, сямікласнік. Шыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чырвонагвардзе́ец, ‑дзейца, м.

Баец Чырвонай гвардыі. Іван Міхайлавіч добра ведаў дарогу. Не раз даводзілася яму праводзіць па ёй сваіх чырвонагвардзейцаў. Шыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасвары́цца, ‑сваруся, ‑сварышся, ‑сварыцца; зак.

Пасварыцца паміж сабой, з усімі, многімі. Перасварыліся суседзі. □ Падняўся вэрхал. І мы не заўважылі, як перасварыліся. Шыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаро́бак, ‑бка, м.

Разм. Самаробная рэч. Не толькі звычайныя самаробкі падрыхтавалі.. [вучні] да выстаўкі, а нават некаторыя прасцейшыя прыборы па фізіцы і хіміі. Шыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абяскро́віцца, ‑віцца; зак.

1. Стаць бяскроўным, страціўшы многа крыві; пабляднець. Нейкае імгненне.. [Пыжык] стаяў нібы скамянелы. Твар пабялеў, губы абяскровіліся. Шыловіч.

2. перан. Стаць слабым, нежыццяздольным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паднябе́нне, ‑я, н.

Верхняя частка поласці рота. Праўда, язык доўга не паварочваўся, не мог вымавіць некалькі такіх простых, здавалася б, слоў, нібы прысох да паднябення. Шыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наце́льнік, ‑а, м.

Матроская паласатая трыкатажная рубашка, якая надзяваецца на цела. Юрка Федарынчык, зняўшы пінжак і застаўшыся ў адным матроскім нацельніку, нервова перабіраў рычажкі радыёстанцыі. Шыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

журлі́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан журлівага. Зыбін супакоіў сябе тым, што гэта яго журлівасць нядоўгая. Мележ. Знаёмыя мясціны кранулі сэрца ціхім смуткам і журлівасцю. Шыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хуткадзе́йны, ‑ая, ‑ае.

Які хутка дзейнічае. Расказваючы пра электронныя хуткадзейныя вылічальныя машыны, Агей Міхайлавіч зазначыў, што на ўроках у школе яны вывучаюць толькі матэматычную азбуку. Шыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)