postmark [ˈpəʊstmɑ:k] n. пашто́вы штэ́мпель

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

штэмпелява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; незак., што.

Ставіць штэмпель на што-н.

|| зак. заштэмпелява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны.

|| наз. штэмпелява́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гры́ф

‘штэмпель; надпіс на дакуменце, выданні і інш.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гры́ф гры́фы
Р. гры́фа гры́фаў
Д. гры́фу гры́фам
В. гры́ф гры́фы
Т. гры́фам гры́фамі
М. гры́фе гры́фах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чака́н

‘штэмпель для выбівання відарысаў; адбітак відарыса; інструмент; зброя’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чака́н чака́ны
Р. чака́на чака́наў
Д. чака́ну чака́нам
В. чака́н чака́ны
Т. чака́нам чака́намі
М. чака́не чака́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заштэмпелява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

Паставіць штэмпель. Заштэмпеляваць канверт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stempel

м. штэмпель;

stempel pocztowy — паштовы штэмпель

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

datownik

м. штэмпель (з датай); паштовы штэмпель

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

postmark

[ˈpoʊstmɑ:rk]

n.

пашто́вы штэ́мпель

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

грыф³, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Штэмпель з узорам чыйго-н. афіцыйнага подпісу, а таксама адбітак з гэтага штэмпеля.

2. Спецыяльны надпіс на кнігах і дакументах, які вызначае правілы карыстання імі.

Брашура з грыфам «На правах рукапісу».

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Стэ́мпель ‘вастрыё і верхняя частка верацяна’ (Уладз.). Гл. штэмпель.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)