штука́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жан. да штукар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штука́рыць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. штука́ру штука́рым
2-я ас. штука́рыш штука́рыце
3-я ас. штука́рыць штука́раць
Прошлы час
м. штука́рыў штука́рылі
ж. штука́рыла
н. штука́рыла
Загадны лад
2-я ас. штука́р штука́рце
Дзеепрыслоўе
цяп. час штука́рачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

балага́ншчык, ‑а, м.

1. Уст. Гаспадар балагана. // Балаганны камедыянт, штукар.

2. Разм. зневаж. Крыўляка, паяц.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фігля́р

(польск. figlarz = жартаўнік)

1) уст. фокуснік, штукар, акрабат;

2) перан. штукар, крыўляка.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Прашту́клівы ’жартаўлівы, здольны на выдумкі’ (Ян.). Да штука, штукар (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Táschenspieler

m -s, - фо́куснік, штука́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Póssenreißer

m -s, - бла́зан; штука́р, скамаро́х

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sztukmistrz

м. ілюзіяніст; штукар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kuglarz

м. фокуснік, штукар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

magik

м. фокуснік, штукар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)