hiking [ˈhaɪkɪŋ] n. прагу́лка, шпа́цыр; вандро́ўка пе́шшу; пе́шы туры́зм

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stroll​1 [strəʊl] n. прагу́лка, прагуля́нка, шпа́цыр;

take a stroll прагуля́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Спацы́р ‘прагулка’ (Скарбы). Праз польск. spacer ‘тс’ і, магчыма, ід. Spacir ‘тс’ (Шульман, Полымя, 1926, 8, 212) з ням. Spazier ‘тс’. Гл. шпацыр.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

przechadzka

przechadzk|a

ж. прагулка, праходка, шпацыр;

pójść na ~ę — пайсці на прагулку (шпацыр)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Spazíergang

m -(e)s, -gänge прагу́лка, шпа́цыр, прахо́дка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

spacer, ~u

м. шпацыр, прагулянка, праходка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

promenade​1 [ˌprɒməˈnɑ:d] n.

1. dated прагу́лка, прагуля́нка, шпа́цыр

2. ме́сца для прагу́лкі, прамена́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Пераха́жка ’праходжанне, прагулка’ (Нас.). Да пераходзіць > перахажываць ’пераходзіць з аднаго месца (кватэры) на іншае; часта праходзіць’, перахсіжываццсі ’мяняцца да лепшага; прагульвацца’, магчыма, пад уплывам польск. przechadzka ’прагулка, прагулянка, шпацыр’. Гл. пера- і хадзіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прогу́лка ж. прагу́лка, -кі ж., разг. прагуля́нка, -кі ж.; (пешком — ещё) разг. шпа́цыр, -ру м.;

прогу́лка пешко́м прагу́лка пехато́й (пе́шкі);

пойти́ на прогу́лку пайсці́ на прагу́лку (на прагуля́нку, на шпа́цыр);

прогу́лка верхо́м прагу́лка ве́рхам;

за́городная прогу́лка прагу́лка за го́рад;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Праха́дзка ’прагулка, шпацыр’, ’дарога’ (Мядз., Нас.), прахо́жка (Нас.), прахо́дка ’прагулка’ (брагін., Шатал.), праха́джваць ’прагульвацца’ (узд., Сл. ПЗБ). З польск. przechadzka ’прагулка’ (Кюнэ, Poln., 90), przechadzać się ’прагульвацца, прахаджвацца’. Прахо́жка, прахо́дка, прахо́джваць адаптаваныя да адпаведных прахадзі́ць, прахо́джвацца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)