Verbum

аб’язны́, -а́я, -о́е.

Такі, па якім аб’язджаюць; кружны.

А. шлях.

Аб’язная дарога.

неадно́йчы, прысл.

Не адзін раз.

За дні хваробы ён н. перадумаў свой жыццёвы шлях.

даўжэ́зны, -ая, -ае (разм.).

Вельмі доўгі.

Прайшлі д. шлях.

Д. дзень, як цэлы год.

сце́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

1. Вузкая пратаптаная дарожка.

Лясная с.

С. праз жыта.

2. перан. Шлях і кірунак працоўнай дзейнасці каго-, чаго-н.; наогул кірунак, шлях да чаго-н.

Пайсці па бацькавых сцежках.

зано́с, -у, м.

1. гл. занесці.

2. Намеценая завірухай гурба, якая перагароджвае шлях.

Снежныя заносы.

зваро́тны, -ая, -ае.

1. Які вядзе назад (пра шлях, дарогу).

З. шлях.

2. Які аднаўляецца, часам узнікае зноў.

З. тыф.

3. У граматыцы: які абазначае адносіны да суб’екта маўлення.

З. дзеяслоў.

○

Зваротны адрас — адрас адпраўшчыка пісьма, пасылкі і пад.

пуцяві́на, -ы, мн. -ы, -він, ж. (паэт.).

Шлях, жыццёвая дарога.

Пуцявіны маладосці.

|| прым. пуцяві́нны, -ая, -ае.

немалы́, -а́я, -о́е.

Даволі вялікі, значны па велічыні, памерах, колькасці.

Немалыя грошы.

Н. шлях.

Пражыць нямала (прысл.).