вало́вы прям., перен. воло́вий;

~вая шку́ра — воло́вья шку́ра;

~вае здаро́ўе — воло́вье здоро́вье;

◊ ~выя во́чы — воло́вьи глаза́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pelt​1 [pelt] n.

1. шку́ра

2. ску́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

апо́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, апо́ек, ж.

Шкура цяляці-сысунка, а таксама вырабленая з яе скура.

|| прым. апо́йкавы, -ая, -ае.

Апойкавыя боты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шку́рны, -ая, -ае.

1. гл. шкура.

2. Заснаваны на імкненні толькі да асабістых выгад, інтарэсаў на шкоду інтарэсам грамадства, своекарыслівы (разм., пагард.).

Шкурныя намеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саба́чына ж. (мясо, шкура собаки) соба́чина; пси́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

казлі́на, ‑ы, ж.

Казліная шкура (вырабленая або нявырабленая).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

опо́ек м. (шкура, выделанная кожа) апо́йка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лось, лася́, мн. ласі́, -ёў, м.

Буйная жывёліна сямейства аленевых з шырокімі разгалістымі рагамі (у самцоў).

|| прым. ласі́ны, -ая, -ае і ласёвы, -ая, -ае.

Ласінае мяса.

Ласёвая шкура.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апо́йка, ‑і, ДМ ‑йцы, ж.

Шкура малочнага цяляці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шку́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. гл. шкура.

2. Папера ці тканіна з нанесеным на яе слоем абразіўнага матэрыялу, якая прымяняецца для шліфавання, зачысткі вырабаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)